Begin januari besloten mijn man en ik: nu gaan we die badkamer écht aanpakken. We hadden al flink wat voorwerk gedaan en drie verschillende badkamerspecialisten bezocht. We dachten dat we inmiddels wel wisten wat we wilden.

Op een grijze zondagmiddag gingen we terug naar de laatste showroom om onze keuzes definitief te maken. Nou, dat liep even anders.

De verkoopster begon met frisse moed alles opnieuw in te voeren: afmetingen, standaardindeling, douche, wastafel, het hele riedeltje. Ze keek ons aan en zei: “Ja hoor, dat past allemaal prima.”.
Goh, echt? Daar waren we zelf ook al achter, na drie eerdere gesprekken.

Je voelt ‘m al. De irritatie kroop omhoog.

Vanaf dat moment ging het eigenlijk alleen maar mis.

Op bijna elke vraag kwam hetzelfde antwoord: “Nee, dat kan niet.”. Geen overleg, geen suggesties, gewoon een soort muur. Na twee uur stonden we buiten. Met een offerte voor een badkamer die totaal niet was wat we wilden.

Wat me vooral frustreerde? Dat er geen ruimte was voor maatwerk. Geen enkele ruimte. En juist dat herken ik zo sterk in mijn werk.

Standaardmaten. Standaardpatronen. Standaardantwoorden.

Ze doen vaak meer kwaad dan goed. Want of het nou om een badkamer gaat of om kleding maken, je hebt iemand nodig die met je meedenkt. Niet iemand die je plannen meteen afschiet of niet met je meedenkt.

Dus gingen we zelf aan de slag. Puzzelen, schuiven en shoppen bij verschillende leveranciers. En raad eens? Precies dát leverde de badkamer op die wél klopte.

En dat gun ik jou ook. En dat gun ik jou als naaister ook. Stop met vragen of iets kan. Leer het zelf. Leer patroontekenen, leer aanpassen, leer je eigen stijl te maken. Dan hoef je vaak geen  genoegen meer te nemen met een ‘nee’.

Liefs,
Linda

P.S. Jij bent geen ‘one size fits all’. Jij mag gezien worden zoals je bent. Laat mij jouw helpen om kleding te maken die echt bij je past.